Konik

Kiedyś, dawno temu

Dostałam od chłopaka prezent

Pamiątkę przed wyjazdem do Portugalii

„Żebyś o mnie nie zapomniała”

Lubiliśmy takie głupie sceny

Przywilej młodości

I naszych chorowitych uczuć

Wyciągnął z kieszeni coś małego

Brązowego, lekko połyskującego

Rozłożyłam palce

Na dłoni – ciepłej kremowej rozgwieździe

Pojawił się drewniany konik szachowy

Zrób sobie z niego wisiorek

To konik z mojego ulubionego kompletu

Wywierć mu dziurę w głowie

Potem przewlecz sznurek lub rzemyk

Pokaż, sprawdzę, czy go nie będzie bolało

Nie, nie będzie, bo nie ma oczu

Więc zrób dziurkę, a potem namaluj mu oczy

Wtedy będzie cały twój

Jak ja

Gdzie jesteś, mój koniku szachowy

Co się z tobą stało

Zniknąłeś gdzieś w pustce niepamiętania

===

Once, a long time ago

I got a small gift from my boyfriend

A goodbye present before I went to Portugal

“So that you don’t forget me”

We liked such stupid scenes

The privilege of youth

And our sickly love

He took something out of his pocket

It was small, brown and glossy

I stretched out my fingers

In my palm – a warm creamy starfish

There was a wooden chess knight figurine

Why don’t you make a pendant out of it

It comes from my favourite chess set

Drill a hole in the head

Then thread a piece of string

Let me check if it will be painful

No, no, it is fine, the knight has no eyes

So make a hole and paint the eyes

Then it will be all yours

Just like me

Where are you, my chess knight

What has happened to you

You are lost in the emptiness of non-remembering